Birbirine oldukça yakın fakat bir o denli uzak iki olgu: Yaşam ve ölüm. Biri diğerine el süremez, diğeri ötekine anlatamaz. Yaşam’a aşık olan Ölüm, ona dokunamaz. Eğer Dokunursa, Yaşam ölür. Marsha Onderstijn‘in “Ölümün Ömrü” isimli animasyonu işte bu şekilde bir film. Fazlasıyla dokunaklı…
Her bir karesi elle çizilen animasyonda, gözünü kırpmadan hareket eden ve dokunuşlarıyla hayatı solduran Ölüm’ün, Hayat’a aşık olmasıyla yaşadığı değişimi görüyoruz. Filmin derinlere dokunan atmosferini seyircinin solumasına aracılık eden müzik ise Ramon de Wilde‘ye ait .
Filmin sonunda ise akıllara şu soru geliyor;
Biri “imkansız aşk” mı demişti?
