Anksiyete yani kaygı bozukluğu olarak da bilinen bu hastalığa haiz pek çok kişiye rastlamamız olası. Bu kişilerin kendilerini nasıl hissettiğine yönelik belki de çok az şey biliyor veya anlıyoruz… Onları en iyi şekilde anlayabilmenin yolu kendi çizdikleri görsellerden geçiyor olsa gerek.

İçerik sitesi olan BuzzFeed üyelerine “eğer Anksiyete’yi bir görsel ya da fotoğrafla ifade etseydiniz nasıl olurudu?” sorusunu sordu ve üyelerden gelen görsellerden meydana gelen bir içerik hazırladı. Biz de bu görsellerden 14 tanesini sizin için derledik.

Keyifli okumalar!

1. “Ben iyiyim”


“Fotoğrafçılığa tekrar başlayana kadar anksiyetemi nasıl ifade edeceğimi konusunda bir fikrim yoktu’

2. “Üniversiteden önceki yıl kendimi, oldukça depresif ve kaygılı hissediyordum…”


“…Hepsini yazmaya karar verdim ve yazmaya başladığımda kendimi duramadım. Bu sıkıntılara neyin neden olduğunu ve beni huzursuz eden şeyleri anlamamı sağlamış oldu. Yine o kadar kötü hissedersem diye bunu muhafaza ediyorum. Artık bu şekilde hissetmiyorum.”

3. “İlahi Komedya kitabının esas alındığı bir kitabın parçası olarak çizmiştim. Cehennemin basamaklarıyla, yaşamı ruhsal hastalıkla yaşamayı mukayese etmiştim.”

4.”Güzel Sanatlar Fakültesi’nde bitirme ödevim, toplumsal kaygılarımı görsel bir halde ifade eden tasvir fotoğraf serisi idi”

5. “Endişelerim kendimi esir almıştı ve donuk hissettiriyordu.”

6. “Kaygılı hissettiğim zamanlarda beynimin içindeki uğultuları ifade etmek istediğimde çizmiştim.”

7. “Endişelerim nedeniyle etrafı karanlıkla çevrilmiş ufak bir ışık huzmesi gibi hissediyordum. Sanki karanlık üzerimde baskı kuruyordu ve beni içine alıyordu.’

8. “Stresli olduğum dönemlerde yemek yiyorum ve sonrasında yemek yediğim için stres oluyorum. Devamlı olarak bu kısır döngüde yaşıyorum.”

9. “Çekingen kişilik bozukluğundan kaynaklanan bir sosyal kaygı yaşıyorum.”

10. “Kaygılarım ve depresyonum kötüye gittiğinde, kendimi bunlardan soyutluyorum. Böylece sanki orada yokmuşum gibi, resmin dışındaymışım gibi düşünüyorum.”

11. “Zihnmide yer alanları ifade etmek için sanatı kullanmaya başladım. Her şeyi kağıda dökmek yardımcı oldu. Zira endişelerim herkesten gizlenmiyordu. Bu, başa çıkabileceğim bir şey olmaya başladı.”

12. “Ciddi bir telefon fobisine sahibim. Kısa süreliğine terapi aldım fakat yaşım büyüdükçe daha da fena olmaya başladı. Sesli mesajlarımı altı yıl süresince dinlemedim ve yakın olmadığım insanlar aradığında telefona yanıt vermedim. Telefon ekranım hep bu şekilde görünüyordu.”

13. “Trikotilomani adlı bir davranış bozukluğum var. Devamlı kaşlarımı ve kirpiklerimi söküyorum. Ne zaman kaşımı veya kirpiğimi çeksem, gerçeklikten soyutlanıyor gibi hissediyorum. Kendimi durdurmaya çalışıyorum fakat her defasında daha zor oluyor.”

14. “Endişelerim artmaya başladı. Bunu öğrenmeden önce çok fazlasıydı ve hepsine lanet ediyordum.”